دوست داشتن شاخه های زیادی داره که اکثرشون تا یه جایی عالیه ولی از اون به بعد باعث عذاب میشه.
یکی از اون ها عشق هست.وقتی عاشق کسی یا چیزی بشید کم کم به اون فرد یا شیٔ عادت میکنید که همیشه کنارتون باشه.این عمل تحت کنترل شما نیست و به صورت ناخودآگاه برای بیشتر افراد اتفاق میافتد و فقط عده ی کمی هستند که میتوانند خود را کنترل کنند.
افراد گروه دوم هیچ گاه در این موضوع به مشکلی بر نمی خورند اما گروه اول همراره در خطر هستند و مشکلات زیادی برای آنها پیش می اید.همه ی افراد معمولا از کسی که عاشق او شده اند انتظاراتی دارند که هیچ گاه آنها را به فرد مقابل نمیگویند.اگر یکی از آن خواسته ها براورده شود،فرد عاشق گمان میکند هر چیزی که میخواهد برای او توسط فرد دیگر آماده میشود اما در حقیقت اینطور نیست.
در این مرحله فرد عاشق تمام وقت خود را برای فرد دیگر میگذارد و تلاش میکند تا هر دوی آنها خوشحال و راضی باشند.در این حالت بزرگ ترین مشکل برای کسی که عاشق شده پیش می اید.عشق او مانند دو خط موازی افقی کنار فرد دیگر قرار میگیرد و دقیقا مثل قدرمطلق در ریاضی عمل میکند که به آن عشق مطلق میگویند. همانطور که قدرمطلق تمام اعداد منفی را مثبت میکند،عشق مطلق هم تمام خصوصیات منفی را مثبت نشان میدهد و فرد عاشق چیزی جز خوبی در فرد مورد نظر نمیبیند.همچنین انتظاراتش بیشتر میشود و در صورت انجام نشدن یکی از آنها,فرد عاشق تمام چیز هایی که فکر میکرد به دست آورده بود را از دست میدهد و زندگی برای او به پایان رسیده به نظر می آید.
راه های درمان زیادی برای عشق مطلق پیشنهاد شده.همچمین راه هایی برای پیشگیری از این وجود دارند که در زیر به چند نمونه از آنها اشاره میکنیم.
دوست داشتن کسی که همیشگی بودن او برای ما ثابت شده باشد که کسی جز آفریدگار جهان هستی چنین ویژگی ای ندارد.
محبت به افراد خانواده مثل پدر و مادر.
یاد آوری و مرور روزانه ی اتفاق هایی که برای شما در دفعه ی عاشقی قبل افتاده بود و فراموش نکردن امکان تکرار آنها توسط فرد دیگر.
هر موقع احساس عاشقی نسبت به کسی کردید به مدت مشخص از او دور شوید و این مسعله را با او در میان بگذارید.