مفهوم و هدف کارما
کلمه کارما از لغت سانسکریت Kri به معنی "انجام دادن" گرفته شده. هر عملی که انجام میشود کارما است. درواقع معنی این کلمه «تاثیر/ نتیجه رفتار» است. در بحث متافیزیک، بعضی اوقات این کلمه به معنی تاثیرات یا بازخوردهایی است که نتیجهی رفتارهای گذشتهی ما است. اما در کارمایوگا ما فقط با معنی خود کلمه کارما کار داریم.
هدف انسان دانستن و آگاهی است. این ایدهآلی است که توسط فلسفه شرق در مقابل ما قرار داده شده. هدف انسان لذت نیست، بلکه دانش است. شادی و لذت پایانپذیر هستند. تصور لذت به عنوان هدف اشتباه است.
دلیل تمام بدبختیهای موجود در دنیا این است که انسانها در تفکرات اشتباه خود، لذت را هدف قرار دادهاند. پس از مدتی انسان درمییابد که این لذت نیست که او به دنبالش میرود، بلکه دانستن است، و اینکه سختی و لذت هر دو معلمان خوبی هستند، و او میتواند از بد و خوب، هر دو به یک اندازه درس و عبرت بگیرد. همینطور که سختی و لذت از مقابل او گذر میکنند، تصاویر متفاوتی برای او به وجود میآورند، و نتیجه این ادراک و تاثیرات ترکیبی چیزی است که به آن "شخصیت" انسان میگویند.
شخصیت هر انسان چیزی نیست به جز مجموعهای از تمایلات، انبوهی از پیچ و خمهای ذهن او، اگر شخصیت را مورد بررسی قرار دهید متوجه خواهید شد که سختی و لذت هر دو به یک اندازه در شکلگیری آن نقش دارند. سختی و شادی جایگاه یکسانی در تشکیل شخصیت دارند، در برخی موارد رنج و سختی نقش موثرتری نسبت به لذت دارد. به جرات میتوان بگویم در مطالعه و بررسی شخصیتهای بزرگ دنیا دیده شده که در اغلب موارد، رنج و درد معلم بهتری بوده است، فقر درس بزرگتری داده، ضربات و سختیها بوده که آتش درونی آنها را برافروخته، نه تعریف و تمجید.
حال این دانش نیز در ذات انسان است. هیچ دانشی از بیرون منتقل نمیشود، همه چیز درونی است. زمانی که میگوییم انسان چیزی را میداند، به زبان روانشناسی مطلق یعنی چیزی که "کشف میکند" یا "پرده از آن برمیدارد"، چیزی که یک انسان یاد میگیرد، درواقع چیزی است که آن را با برداشتن پرده از روح خود کشف میکند، که یک دنیای بیانتهاست.
ادامه دارد.